Μερικές φορές, αναρωτιέται κανείς πώς φτάσαμε ως εδώ.

Πώς καταλήξαμε να θεωρούμε φυσιολογικό ένα απεριτίφ των 12 ευρώ ή ένα κοκτέιλ των 15, αλλά να μας φαίνεται «ακριβό» ένα λίτρο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ή ένα κιλό αμύγδαλα στα 10–12 ευρώ.

Κανείς δεν ζητά εκπτώσεις στο ποτό ή στο φαγητό της μόδας.

Κανείς δεν παραπονιέται για την τιμή μιας βραδινής εξόδου.

Όμως όταν πρόκειται για τα προϊόντα που βγαίνουν από τη γη, για το αποτέλεσμα του κόπου και του ιδρώτα ενός ανθρώπου που δούλεψε με τα χέρια στο χώμα, κάτω από τον ήλιο και με νύχτες δίχως ξεκούραση, τότε ξαφνικά όλα «είναι πολλά».

Η αλήθεια είναι πως δεν είναι ακριβό το λάδι ή τα .αμύγδαλα.

Είναι υποτιμημένη η αξία της τίμιας δουλειάς.

Πίσω από αυτά τα προϊόντα υπάρχει μια οικογένεια.

Υπάρχει μια ιστορία.

Υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να πιστεύουν στη γη, στην ποιότητα και στον σεβασμό αυτού που τρώμε.

Και όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να ξοδεύουν για την εμφάνιση, αντί για την ουσία, θα συνεχίζουμε να χάνουμε το νόημα των πραγματικών πραγμάτων.

Γιατί το ίδιο συμβαίνει με όλα τα αγροτικά προϊόντα.

Από το λάδι και τα αμύγδαλα, μέχρι το κρασί, το τυρί και το ψωμί — κάθε τι που γεννιέται από τη γη κουβαλά κόπο, πίστη και αγάπη.

Κι αν κάτι αξίζει να στηρίξουμε, είναι ακριβώς αυτό: την προσπάθεια των ανθρώπων που συνεχίζουν να παράγουν με τιμιότητα, σε έναν κόσμο που όλο και περισσότερο αγοράζει «εικόνες» και ξεχνά τις ρίζες του.