Με βαθιά θλίψη και συγκίνηση, ο Σύνδεσμος Σαρακατσαναίων Λάρισας «Ο Κατσαντώνης» αποχαιρετά σήμερα έναν αυθεντικό εκφραστή της σαρακατσάνικης ψυχής και παράδοσης: τον αείμνηστο Γιάννη Καλούση.

Ο Γιάννης Καλούσης δεν ήταν απλώς ένας τραγουδιστής. Ήταν «το αηδόνι των Σαρακατσαναίων», η ζωντανή φωνή των βουνών, της στάνης, της ξενιτιάς και της μάνας. Μέσα από τη βαθιά και αυθεντική του ερμηνεία, έδωσε φωνή σε έναν ολόκληρο τρόπο ζωής, σε αξίες και βιώματα που κρατούν ρίζες βαθιές στην ελληνική ύπαιθρο.

Σε κάθε γλέντι και κάθε πανηγύρι, η παρουσία του Γιάννη Καλούση δεν ήταν απλώς καλλιτεχνική – ήταν ιερή. Όταν τραγουδούσε, δεν χόρευαν μόνο οι άνθρωποι, αλλά η ίδια η μνήμη. Η φωνή του ενσάρκωνε τη λεβεντιά, τον έρωτα, τη λύπη και τη χαρά των Σαρακατσαναίων, αφήνοντας ανεξίτηλο αποτύπωμα στη συλλογική ψυχή του τόπου.

Η παρακαταθήκη του είναι βαριά και πολύτιμη. Η φωνή του θα συνεχίσει να ακούγεται σε κάθε πανηγύρι, σε κάθε ραδιόφωνο και σε κάθε μνήμη.

Ο Σύνδεσμος Σαρακατσαναίων Λάρισας «Ο Κατσαντώνης» εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος και απευθύνει ένα τελευταίο «αντίο» σε έναν αδελφό, έναν φίλο, έναν πατέρα της παράδοσης.

”Ο Γιάννης δεν ήταν απλώς ένας τραγουδιστής. Ήταν η φωνή των βουνών, η ανάσα της στάνης, η καρδιά του Σαρακατσάνικου λαού. Με τη φωνή του ζωντάνευε την ιστορία, το βιος και τις μνήμες ενός κόσμου αυθεντικού, λιτού και περήφανου. Τραγούδησε τη λεβεντιά, τον καημό, τον έρωτα, τη μάνα, το βουνό, την ξενιτιά. Και όλα αυτά, όχι απλώς με τέχνη, αλλά με ψυχή. Ήταν γνήσιος. Ήταν δικός μας.

Σε κάθε γλέντι, σε κάθε πανηγύρι, η παρουσία του δεν ήταν απλώς καλλιτεχνική· ήταν ιεροτελεστία. Γιατί όταν τραγουδούσε ο Καλούσης, δε χόρευαν απλώς οι άνθρωποι· χόρευε η μνήμη. Δε δάκρυζαν μόνο τα μάτια· δάκρυζε η ρίζα.

Η φωνή του θα μείνει ανεξίτηλη. Θα παίζει στους δίσκους, στα ραδιόφωνα, στα πανηγύρια. Αλλά πάνω απ’ όλα, θα μείνει μέσα μας. Σαν φλόγα που θα μας θυμίζει ποιοι είμαστε και από πού ερχόμαστε.

Αποχαιρετούμε έναν αδελφό, έναν φίλο, έναν πατέρα της παράδοσης. Κι αν έφυγε το σώμα του, η ψυχή του θα μείνει για πάντα στις ράχες, στα μαντριά και στις καρδιές μας.

Καλό ταξίδι, αγαπημένε μας κ. Γιάννη Καλούση
Η φωνή σου δε θα σιγήσει ποτέ.”