Η ιστορία της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Γοργουπηκόου που φυλάσσετε στον ομώνυμο ναό στον Τύρναβο
Η όμορφη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Γοργουπηκόου στον μικρό ναό του Τυρνάβου και η ιστορία που λίγοι γνωρίζουν, μαγεύει.
Είναι η Παναγιά η Γοργουπήκοος και ονομάζεται έτσι γιατί γρήγορα υπακούει σε ποιον με πίστη την επικαλείται. Συντάχτηκε πρόθυμος εν Μονή τη θεία Δοχειαρίου, νοσούντων συστήματα, ο ιατρός γαρ εν ταύτη μένει ο άμισθος.
Η εικόνα που έχουμε στη πόλη του Τυρνάβου είναι πιστό αντίγραφο της ομώνυμης που υπάρχει στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους. Αγιογραφήθηκε το 1749 και αρχικά φυλάσσονταν στο Μετόχι της Ιεράς Μονής που υπήρχε στη πόλη μας επί Τουρκοκρατίας λόγω των προνομίων που είχε ο Τύρναβος εκείνη την εποχή.
Με την απελευθέρωση τα κτίσματα γύρω από το μετόχι πουλήθηκαν και έμεινε μόνο ένα δωμάτιο να φυλάσσετε η εικόνα όπου και βρέθηκε. Τυχαία το 1970 ο πάτερ Αθανάσιος εφημέριος της Παναγίας Φανερωμένης βρήκε στα αρχεία της εκκλησίας ένα χειρόγραφο σημείωμα τμήμα διαθήκης του παππού γνωστού Τυρναβίτη ευεργέτη Εμμανουήλ που έγραφε ότι αφήνει 70.000 δραχμές για να κτιστεί Ναός στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα.
Τότε ο πατήρ Αθανάσιος ενημέρωσε τον Εμμανουήλ τον νεότερο ο οποίος το αναγνώρισε και προσέφερε επιπλέον χρήματα ώστε να αποπερατωθεί ο Ναός. Έτσι η εικόνα της Παναγίας αν και πολύ βαριά μεταφέρθηκε για φύλαξη στην εκκλησία της Παναγίας Φανερωμένης. Όσο χτιζόταν ο ναός ένα πρωί ο πάτερ Αθανάσιος βρήκε την εικόνα πεσμένη κάτω. Την ανασήκωσαν την στήριξε πιο σωστά αλλά το επόμενο πρωί βρήκε πάλι την εικόνα πεσμένη κάτω.
Έτσι την έβρισκε κάθε πρωί σημάδι ότι η Παναγιά η Γοργουπηκόου ήθελε γρήγορα να επιστρέψει στο σπίτι της. Στα επόμενα χρόνια ο ναός έπαθε ζημιές από φωτιά η οποία άγγιξε μόνο το κάτω μέρος της εικόνας και τα σημάδια υπάρχουν ακόμη.
Με πρωτοβουλία της Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Λάρισας η εικόνα συντηρήθηκε και ομορφότερη επέστρεψε για άλλη μια φορά στο σπίτι της. Υπάρχουν μαρτυρίες για θαύματα που έχει κάνει η πρωτότυπη εικόνα και μάλιστα σε οικογένεια από τη Λάρισα σε σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Το θαύμα της εικόνας
Το 1664 μ.Χ. ο τραπεζάρης Νείλος, που περνούσε τακτικά μπροστά από την εικόνα κρατώντας στο χέρι αναμμένα δαδιά για την υπηρεσία του στην τράπεζα, άκουσε μια φωνή να του λέει τα εξής:
«Να μην ξαναπεράσεις από εδώ με δαδιά καπνίζοντας την εικόνα μου». Ο Νείλος δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη φωνή, η οποία όμως σύντομα ξανακούστηκε επιτιμώντας τον μοναχό και αφήνοντάς τον τυφλό.
Οι αδελφοί άρχισαν να περνούν με πολύ ευλάβεια μπροστά από την εικόνα, της κρέμασαν ακοίμητο καντήλι και διέταξαν το νέο τραπεζάρη να τη θυμιάζει καθημερινά.
Ο τυφλός Νείλος περνούσε όλο τον καιρό του σε ένα στασίδι μπροστά στην εικόνα παρακαλώντας την Παναγία να τον συγχωρέσει και να τον θεραπεύσει, πράγμα το οποίο και έγινε, όταν, για τρίτη πλέον φορά, ακούστηκε φωνή από την εικόνα, που πληροφορούσε τον Νείλο ότι η δέησή του εισακούστηκε και ότι στη δική Της μετά Θεόν προστασία και σκέπη θα έπρεπε στο εξής να καταφεύγουν για κάθε τους ανάγκη οι μοναχοί.
Αυτή θα τους ακούει γρήγορα γιατί το όνομά της είναι «Γοργοεπήκοος». Πολύ σύντομα το θαύμα αυτό και η υπόσχεση της Θεοτόκου έγιναν γνωστά σε όλο το Όρος και η εικόνα της αυτή έγινε παναγιορειτικό προσκύνημα.
Ο διάδρομος κλείστηκε και η εικόνα συμπεριλήφθηκε σε παρεκκλήσι που κτίστηκε προς τα δεξιά της. Τα θαύματά της είναι άπειρα και ειδικός «προσμονάριος» ιερομόναχος εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολλών προσκυνητών.
