Η «φανταρομάνα» του φλερτ: όταν οι σκοπιές αποκτούν… ενδιαφέρον

Στα ελληνικά στρατόπεδα έχουν περάσει γενιές και γενιές φαντάρων, αλλά λίγοι θυμούνται την ονομαστική κατάσταση του λόχου. Όλοι, όμως, θυμούνται εκείνη. Την κυρία που δεν ήταν μάνα κανενός, αλλά ήθελε να είναι… κάτι παραπάνω. Την φανταρομάνα του φλερτ έτσι τη φωνάζανε…

Εμφανιζόταν από το πουθενά με «φρέσκο» μαλλί κομμωτηρίου, γυαλί ηλίου με διαφάνεια και βλέμμα που σκάναρε πιο γρήγορα απ’ τον λοχία. Εκείνη δεν ήθελε να ταΐσει τα παιδιά – ήθελε να την ταΐσουν με προσοχή.

Κι εκεί ξεκινούσε το φλερτ, αθώο αλλά… στοχευμένο. Μια κουβέντα για τον καιρό, μια ερώτηση για τη σκοπιά, ένα άγγιγμα στον ώμο. Μέχρι να φτάσει το παιδί στον λόχο και να ψιθυρίσει:

«Ρε, πάλι ήρθε η φανταρομάνα η “μπόμπα”!»

Δεν ήταν “επαγγελματίας”. Ήταν γυναίκα με ανασφάλεια, μοναξιά ή απλά… αναμνήσεις. Ήθελε να νιώσει επιθυμητή. Κι εκεί, ανάμεσα σε 19χρονα και 25χρονα φανταράκια που έπαιζαν χαρτιά και κάπνιζαν Marlboro στο ΚΨΜ.