Δεν ήταν «μια 67χρονη». Ήταν η Αύρα. Ήταν άνθρωπος. Κι εσείς τη φτύσατε και νεκρή.

Πόσο βολικό ε; Μια γυναίκα αυτοπυρπολείται στο Ζάππειο και αμέσως τα κομματικά παπαγαλάκια, οι επαγγελματίες της καταγγελίας και οι «αριστεροί με γραβάτα» βγάζουν έτοιμο το αφήγημα:

«Πέθανε από την πείνα.»
«Το σύστημα τη δολοφόνησε.»
«Άλλο ένα θύμα του καπιταλισμού.»

ΨΕΜΑ.
Αδίστακτο, φτηνό, κατασκευασμένο ψέμα.
Ένα ψέμα που δεν ειπώθηκε από άγνοια, αλλά με απόλυτη σκοπιμότητα.

Η αλήθεια δεν πουλάει στους επαναστάτες του Facebook αλλά για τα τυρναβίτικα… Αυτό πουλάει , αυτό μαζεύει like, αυτό φέρνει και κανένα χαρτζιλίκι.

Η Αύρα Γρηγορίου δεν πέθανε από φτώχεια. Είχε τρεις συντάξεις. Είχε να φάει. Είχε σπίτι. Αυτό που δεν είχε, ήταν ειρήνη στο μυαλό της.

Για δύο χρόνια πάλευε σιωπηλά με ψυχική νόσο.
Αρνιόταν βοήθεια. Ο γιος της, ο μοναδικός της άνθρωπος, την ικέτευε να δεχτεί θεραπεία. Δεν το έκανε.

Δεν πήγε σε κανένα μέσο. Δεν έκανε καμία καταγγελία. Δεν φώναξε «πεινάω».
Το μόνο που έκανε ήταν να αγοράσει ένα μπιτόνι βενζίνη.

Και τότε εμφανίστηκαν οι γνωστοί «νεκροθάφτες του ηθικού ξεπεσμού»

Μόλις ταυτοποιήθηκε η σορός της, ξεκίνησε το πανηγύρι. Οι γνωστοί ηθικά χρεοκοπημένοι, αυτοί που δεν την ήξεραν, δεν της μίλησαν ποτέ, δεν τη ρώτησαν αν είναι καλά, άρχισαν να την παρουσιάζουν ως «θύμα της κοινωνίας», να κάνουν like σε ψευτοάρθρα, να γράφουν δακρύβρεχτα status και να βάζουν λόγια σε έναν άνθρωπο που δεν είπε λέξη μέχρι να πεθάνει.

Όχι, κύριοι.
Η Αύρα δεν ήταν αφορμή για τα γ@μ… σας αφηγήματα.

Ο θάνατός της δεν είναι δικός σας. Είναι ντροπή σας.

Πού ήσασταν όσο ζούσε; Οι «συνάδελφοι»; Οι οργανώσεις «στήριξης»; Πού ήταν όλοι αυτοί οι ευαίσθητοι, όταν η Αύρα αποσυντονιζόταν ψυχικά και βυθιζόταν στη σιωπή; Δεν ήταν κανένας. Και τώρα παριστάνουν τους συντετριμμένους.

Τώρα σωπάστε.

Το παιδί της θρηνεί τη μάνα του. Μόνος του. Όπως μόνη ήταν και εκείνη. Η κηδεία της θα είναι πολιτική, μα αληθινή — χωρίς σημαιάκια…

Αφήστε τον να την αποχαιρετήσει χωρίς να πατάτε πάνω της για να ανεβείτε εσείς.

Η Αύρα Γρηγορίου δεν ήταν “67χρονη που αυτοπυρπολήθηκε”. Ήταν άνθρωπος, μάνα, συνάδελφος, φίλη, αξιοπρεπής μέχρι το τέλος.

Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις, αν επιμένεις να στήνεις σενάρια πάνω σε στάχτες, τότε δεν είσαι άνθρωπος — είσαι εργαλείο.

Κι εργαλείο σε αυτό το σύστημα που δήθεν πολεμάς.