Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι της Θεσσαλίας βρίσκονται ξανά στους δρόμους. Κάποιοι τους κατηγορούν επειδή κλείνουν δρόμους, όμως η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρότερη:

Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν σταθούν όρθιοι, τότε πέφτει όλη η οικονομική αλυσίδα της χώρας. Και φέτος, ειδικά μετά τον Daniel, αλλά και με τις ζωονόσους που χτυπούν ανελέητα τα κοπάδια, η κατάσταση δεν είναι απλώς δύσκολη. Είναι ζήτημα επιβίωσης.

Κτηνοτρόφοι: Η «σιωπηλή» τραγωδία που δεν βλέπουμε – Ζώα θανατώνονται και αποζημιώσεις χάνονται στον δρόμο

Η ευλογιά, ο καταρροϊκός και οι ζωονόσοι που εξαπλώνονται στη χώρα έχουν πλήξει τον κτηνοτροφικό κόσμο όσο τίποτα άλλο την τελευταία δεκαετία. Χιλιάδες ζώα θανατώθηκαν για να περιοριστούν οι ασθένειες. Χιλιάδες οικογένειες έμειναν χωρίς κοπάδι από τη μια μέρα στην άλλη.

Και μέσα σε όλα αυτά, οι αποζημιώσεις καθυστερούν μήνες. Ποιος μπορεί να ζήσει χωρίς εισόδημα;

Πώς ξεκινάει ξανά ένας κτηνοτρόφος όταν:

• το κοπάδι του θανατώθηκε,

• ο στάβλος του καταστράφηκε από τη λάσπη του Daniel,

• οι ζωοτροφές εκτοξεύτηκαν σε τιμές,

• και το κράτος τού λέει απλώς «υπομονή»;

Η «ευλογία» και οι υπόλοιπες ζωονόσοι δεν είναι αριθμοί. Είναι χαμένα εισοδήματα, χαμένες περιουσίες, χαμένες ζωές εργασίας. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι συνεχίζουν. Και βρίσκονται στους δρόμους όχι για να πιέσουν. Αλλά για να μην εξαφανιστούν.

Όταν διαλύεται ο αγρότης, ακολουθεί ο κτηνοτρόφος – και μετά όλη η αγορά

Ο πρωτογενής τομέας δεν λειτουργεί μεμονωμένα.

Αγρότης – κτηνοτρόφος – μεταποίηση – διακίνηση – αγορά – καταναλωτής είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Αν πέσει ένας κρίκος, πέφτουν όλοι. Σήμερα, οι δύο πρώτοι κρίκοι καταρρέουν μαζί.

Οι αγρότες λόγω κόστους παραγωγής, νερού, ψηλών τιμών εισροών και ζημιών. Οι κτηνοτρόφοι λόγω ζωονόσων, κόστους ζωοτροφών και απουσίας ουσιαστικής κρατικής προστασίας.

Το αποτέλεσμα;

Ακριβαίνουν τα τρόφιμα.

Πέφτουν οι τοπικές οικονομίες.

Καταρρέουν επιχειρήσεις.

Κι όλα αυτά δεν είναι μια «θεσσαλική υπόθεση».

Είναι ένα εθνικό πρόβλημα που αφορά κάθε ελληνικό τραπέζι.

Το βαμβάκι ως παράδειγμα – Όταν ο αγρότης μπαίνει μέσα, μπαίνουμε όλοι μέσα

Το βαμβάκι είναι η καρδιά της θεσσαλικής οικονομίας.

Κι όμως, ένα στρέμμα σήμερα δίνει ζημιά:

• Σπόρος: 15€

• Λίπανση: 40€

• Φυτοπροστασία: 80€

• Άρδευση: 70€

• Ενοίκιο: 50€

• Συγκομιδή: 30€

  Σύνολο εξόδων: 285€

Σύνολο εσόδων: 281€ → Ζημιά -4€/στρέμμα

Πριν 10 χρόνια καλλιεργούνταν 1,5 εκατομμύριο στρέμματα. Σήμερα 600.000. Αύριο;

Με αυτή τη ζημιά, κανείς δεν ξέρει αν θα έχουν απομείνει παραγωγοί. Αν δεν πέσει το κόστος άρδευσης, η Θεσσαλία δεν θα έχει μέλλον στην καλλιέργεια. Και χωρίς Θεσσαλία, ολόκληρη η Ελλάδα χάνει τον μεγαλύτερο αγροτικό της «πνεύμονα».

Το κράτος υπόσχεται, αλλά έργα δεν βλέπουμε

Πέρυσι ανακοινώθηκαν φράγματα, έργα νερού, μελέτες. 50 εκατομμύρια δόθηκαν για να ξεκινήσει ο σχεδιασμός. Σήμερα, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι ρωτούν: Πού είναι οι μελέτες; Πού το χρονοδιάγραμμα; Πού τα έργα;

Μια χώρα όπως η Ινδία, το Πακιστάν ή η Ισπανία έχει αγροτική στρατηγική. Η Ελλάδα γιατί δεν έχει; Τι προσφέρει στους ανθρώπους που παράγουν την τροφή της;

Οι αριθμοί που αποδεικνύουν την αλήθεια: Αν πέσει ο πρωτογενής τομέας, τελειώσαμε

Ποσοστό των εξαγωγών κάθε περιφέρειας που αποτελούν τρόφιμα:

• Θεσσαλία: 64%

• Ήπειρος: 70%

• Κρήτη: 50%

• Δυτική Ελλάδα: 72%

• Βόρειο Αιγαίο: 40%

• Κεντρική Μακεδονία: 35%

Ένα 4% αύξηση τροφίμων στις εξαγωγές = 1% αύξηση ΑΕΠ. Δηλαδή 2,5 δισ. ευρώ στην ελληνική οικονομία. Αυτά τα δισεκατομμύρια δεν θα έρθουν από υπηρεσίες ή από εισαγωγές. Θα έρθουν από χωράφια και στάβλους. Από ανθρώπους που σήμερα παλεύουν να επιβιώσουν.

Γιατί πρέπει να στηρίξουν όλοι – επιχειρήσεις, εργαζόμενοι, κλάδοι

Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν είναι μόνοι τους.

Αν πέσουν:

• οι μεταποιητικές μονάδες μένουν χωρίς πρώτη ύλη

• οι επιχειρήσεις της πόλης χάνουν τζίρο

• οι μεταφορές μειώνονται

• οι βιομηχανίες δεν έχουν παραγωγή

• το λιανεμπόριο ανεβάζει τιμές

• ο καταναλωτής πληρώνει το κόστος

• ολόκληρη η τοπική κοινωνία συρρικνώνεται

Αυτή η κινητοποίηση δεν είναι μόνο δική τους. Είναι όλων μας. Και είναι ώρα να το συνειδητοποιήσουμε.

Όποιος δεν αντιλαμβάνεται τι διακυβεύεται, ζει σε άλλη χώρα

Αγρότες και κτηνοτρόφοι σήμερα δεν ζητούν «λεφτά». Ζητούν κάτι απλό:

Να μπορέσουν να συνεχίσουν να υπάρχουν.

Όταν χάνεται το κοπάδι από ευλογιά ή καταρροϊκό, όταν βυθίζονται τα χωράφια από τις πλημμύρες, όταν το κόστος νερού και ζωοτροφών εκτοξεύεται, όταν οι αποζημιώσεις αργούν, όταν οι υποσχέσεις δεν γίνονται έργα, τότε η οργή στους δρόμους δεν είναι επιλογή.

Είναι το τελευταίο όπλο επιβίωσης. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι κρατούν ζωντανή την τροφική ασφάλεια της χώρας. Και η χώρα οφείλει να σταθεί στο πλευρό τους.

Όχι με λόγια. Με πράξεις.

Κινητοποιήσεις Αγροτών 2025: Στηρίζετε τα Μπλόκα και το Κλείσιμο των Εθνικών Οδών ;Πάρτε μέρος στη μεγάλη έρευνα του TirnavosPress.gr