Μια ακόμα απογοητευτική εμφάνιση πρόσθεσε στο ενεργητικό της η ΑΕΛ, γνωρίζοντας βαριά ήττα με 3-0 από τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, στο πλαίσιο της 10ης αγωνιστικής της Stoiximan Super League.

Μια παθητική ομάδα, χωρίς πάθος, χωρίς πλάνο, χωρίς ηγέτη μέσα στο γήπεδο — κι έναν προπονητή που μοιάζει να φοβάται να πει την αλήθεια.

Η εικόνα της ΑΕΛ προβλημάτισε έντονα. Με τρία τραγικά λάθη, η ομάδα ουσιαστικά χάρισε το παιχνίδι στον αντίπαλο, χωρίς ποτέ να δείξει πως μπορεί να αντιδράσει. Ο Βινιάτο μπήκε στον αγωνιστικό χώρο αφού από την ημέρα που ανακοινώθηκε δεν έχει παίξει, αλλά η παρουσία του πέρασε χωρίς αντίκρισμα, ενώ συνολικά η ομάδα έδειξε ανήμπορη να σταθεί στο ύψος της ιστορίας της.

Ο Παναιτωλικός προηγήθηκε στο 30’ με πέναλτι του Ενκολόλο, ενώ στη συνέχεια ο Μαυρίας (67’) και ο Άλεξιτς (79’) «σφράγισαν» μια δίκαιη νίκη για τους γηπεδούχους. Η ΑΕΛ από τη μεριά της δεν κατάφερε να δημιουργήσει τίποτα αξιόλογο, παρακολουθώντας παθητικά την εξέλιξη του αγώνα.

Ο Μαλεζάς, στις δηλώσεις του μετά το ματς, κινήθηκε για ακόμη μία φορά σε χαμηλούς τόνους, αποφεύγοντας να θίξει τα προφανή προβλήματα της ομάδας — την έλλειψη συνοχής, ενέργειας και καθαρού μυαλού.

Κι όμως, παρά την απογοήτευση, οι φίλαθλοι της ΑΕΛ παραμένουν εκεί. Δίπλα στην ομάδα, με πίστη και ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει.

Σε κάποια άλλα χρόνια αυτές οι ήττες σήμαιναν εντολή για μεγάλες αλλαγές στην ομάδα. Τα λαικά δικαστήρια έξω από το Αλκαζάρ όταν η μεγάλη ΑΕΛ έφερνε ακόμη και ισοπαλία ήταν ξύπνημα για την διοίκηση και την ομάδα, κάτι που τώρα δεν συμβαίνει. Αν δεν γίνουν τώρα οι αλλαγές, ο υποβιβασμός θα είναι μη αναστρέψιμος και η φιέστα πέρυσι θα μοιάζει θέατρο…

Γιατί η φανέλα αυτή, η ιστορία αυτής της ομάδας, αξίζει πολύ περισσότερα από μια άχρωμη και άψυχη παρουσία σαν τη σημερινή… Όποιος δεν μπορεί να την σηκώσει ας φύγει…